Historia samochodów ciężarowych VOLVO (I)
Znak towarowy VOLVO jest znany na całym świecie. Skandynawski producent, który rozpoczął swą działalność w pierwszej połowie XIX wieku, podbił świat niezawodnymi, długowiecznymi i bezpiecznymi samochodami ciężarowymi i osobowymi. Przyjrzyjmy się, jak z biegiem czasu zmieniały się ciężarówki VOLVO.
Parę słów o historii
Nazwa VOLVO pozwala na szerokie interpretacje. Samo słowo pochodzi z języka łacińskiego „volvere”, co oznacza „toczyć się”. Łaciński bezokolicznik „volvere” dał początek także innemu znanemu wyrażeniu, którym oznaczamy podręczny pistolet z obrotowym bębnem, a mianowicie – rewolwer. „Volvere” w pierwszej osobie liczby pojedynczej przybiera formę „volvo” czyli właśnie „toczę się”.
22 czerwca 1915 roku jest uważany za „dzień narodzin” loga i nazwy VOLVO – wtedy właśnie logo i nazwa zostały zarejestrowane w Szwedzkim Królewskim Urzędzie Patentowo-Rejestracyjnym. Zarejestriowała je firma SKF (Svenska Kullagerfabriken) – słynny szwedzki producent łożysk. Firma VOLVO została założona jako spółka córka SKF i od roku 1915 nazwa i logo VOLVO figurowały na produkcji SKF, takiej jak różnego rodzaju maszyny i urządzenia transportowe – łożyska, skrzynie biegów, automobile, rowery czy materiały kolejowe.
VOLVO zawdzięcza swoją nazwę kilkorgu członkom kierownictwa SKF, którzy wykazali się niezwykłą smykałką do języka. Nazwa VOLVO była prosta, pomysłowa i mocno kojarzyła się z ówczesną działalnością firmy. Ponadto, podstawowa część produkcji Svenska Kullagerfabriken była przeznaczona na eksport, dlatego nazwa VOLVO została wybrana nieprzypadkowo – biorąc pod uwagę specyfikę wymowy słów w innych krajach, nazwa była łatwa do wymówienia w większości miejsc na świecie, a dzięki temu że nie zawierała spółgłosek R i S trudno też było o błąd przy jej dyktowaniu.
Zmiany logo VOLVO
Logotyp VOLVO – koło z którego prawej strony wychodzi strzała skierowana ku górze – też ma kilka znaczeń. Jest to jeden z najbardziej znanych znaków w kulturze zachodnioeuropejskiej. Najciekawszą wersją interpretacyjną, której nota bene przytrzymuje się i zarząd firmy, jest ta, że logo jest symbolem boga wojny Marsa. Symbolika Marsa jest również interpretowana na różne sposoby. Z jednej strony rzymskiego boga wojny symbolizuje tarcza i włócznia (w postaci pierścienia i strzały). Jeśli spojrzeć na logo oczami alchemików, to nawiązuje ono do starożytnego symbolu żelaza. W alchemii każda planeta była związana z określonym metalem: Słońce – ze złotem, Księżyc – ze srebrem, Wenus – z miedzią, Mars – z żelazem. Znaczenie żelaza do loga VOLVO włączono nieprzypadkowo. W Szwecji i innych krajach europejskich ideogram ten stał się symbolem przemysłu stalowego. Pomysłodawcy znaku graficznego VOLVO chcieli podkreślić związek samochodu z najlepszymi tradycjami szwedzkiego przemysłu, opartego na potędze i stali. Metalowa plakietka VOLVO miała odwoływać się bezpośrednio do tych skojarzeń. W ciągu stuletniej historii logotyp VOLVO zmieniał się kilkakrotnie, jednak były to zmiany nieznaczne. W podstawie loga pozostały oryginalne i łatwo rozpoznawalne znaki – przekątna przecinająca symbol Marsa (pierścień i strzałę).
Oficjalną datą urodzin VOLVO jako producenta samochodowego stał się rok 1924. W książce „Historia samochodów Volvo” (History of Volvo Cars) podaje się, że 25 lipca 1924 roku dwaj przyjaciele (założyciele VOLVO w przyszłości) Askar Gabrielsson – ekonomista i biznesmenem – i Gustaw Larson – inżynier i projektant – spotkali się w Sztokholmie i postanowili skonstruować pierwszy „prawdziwie szwedzki” samochód. Przyjaciele, którzy razem pracowali w SKF, już od dłuższego czasu myśleli o stworzeniu samochodu ze szwedzkiej stali. Marzyli o zbudowaniu najlepszego pojazdu na świecie, który mógłby konkurować z Fordem. W tym czasie Ford był największym producentem na rynku. 4 maja 1924 roku z taśmy produkcyjnej Ford zjechał 10-milionowy samochód. Interesujące jest, że przyszli założyciele i producenci VOLVO spotkali się w jednej z restauracji Sztokholmu zupełnie przypadkowo, w restauracji. Tego samego wieczoru uzgodnili, że będą pracować razem i w 1925 roku swoje porozumienie zatwierdzili na piśmie.
Pierwszy fabrycznie produkowany samochód marki VOLVO ujrzał światło dzienne 14 kwietnia 1927 roku, a rok później (w 1928 r.) z taśmy produkcyjnej zjechała pierwsza ciężarówka VOLVO.
Pierwsze ciężarówki VOLVO
Seria 1, 1928 r. Zdjęcie producenta
W 1928 roku Szwecja po raz pierwszy ujrzała ciężarówkę pod nazwą Seria 1. Prace nad projektem rozpoczęto jeszcze w roku 1926, w lutym 1928 roku samochód zjechał z taśmy produkcyjnej fabryki w Goeteborgu. Pierwszy samochód ciężarowy VOLVO, w odróżnieniu od pierwszego samochodu osobowego, przerósł wszelkie oczekiwania. 500 ciężarówek sprzedano w rekordowo szybkim czasie – zamiast zakładanych 2 lat w ciągu 6 miesięcy. Seria 1 nie była przeznaczona do przewozu ciężkich ładunków (maksymalna ładowność wynosiła 1500 kg, co stanowiło połowę masy pojazdu), jednak konstrukcja cieżarówki była tak mocna, że pozwalała na transport ładunków dwa razy cięższych niż dozwolone.
Ciężarówki Serii 1 miały silnik benzynowy, z czterema cylindrami o mocy 28 KM. Rozwijały prędkość do 50 km/h. Jednak używanie takiego silnika łączyło się z pewnym problemem – podczas jazdy pod górę często brakowało mocy, dlatego też planowano skonstruować 500 ciężarówek z czterema cylindrami, a następnie przejść do silnika sześciocylindrowego. Skrzynia biegów Serii 1 miała trzy prędkości. Projektanci wzięli pod uwagę komfort kierowcy, kabina Serii 1 była w pełni zabudowaną.
Seria 2. Zdjęcie producenta
Mimo pewnych wad Seria 1 stała się pierwszym krokiem VOLVO w drodze do elity producentów samochodów ciężarowych.
Na rosnące zapotrzebowanie i potrzebę doskonalenia samochodu ciężarowego pierwszej serii VOLVO odpowiedziało kolejnymi trzema seriami: Serią 2, Serią 3 i Serią 4.
W Serii 2 wstawiono drewnianą kierownicę i zastosowano lżejsze podwozie. Obniżenie kosztów pozwoliło producentom na planowanie seryjnej produkcji tego modelu ciężarówki. Ale nie udało im się rozwiązać podstawowych problemów tej serii – zwiększenia mocy i prędkości maksymalnej. Według jednej z wersji, opisywanej w książce „History of Volvo Cars”, po wydaniu pierwszej serii, zwieńczonej ogromnym sukcesem, producentom zabrakło czasu, aby w pełni przygotować się do produkcji drugiej serii, dlatego te problemy pozostały nierozwiązane.
Seria 3 i Seria 4
Od samego początku produkcji samochody ciężarowe VOLVO uważane były za drogie. Jak twierdzą autorzy książki „History of Volvo Cars”, pierwsi nabywcy VOLVO wybierali tę markę i cenili ją za jakość i niezawodność.
Seria 3. Zdjęcie producenta
Producenci w 1929 r. wprowadzili na rynek Serię 3. To był niemal taki sam model, jak Seria 2, tylko ze zwiększoną mocą. Sześciocylindrowy silnik montowany w Serii 3 zapewnił większą prędkość maksymalną i lepsze prowadzenie pojazdu przy jeździe pod górę. W Serii 3 maksymalna waga ładunku została zwiększona z 1500 kg do 2000 kg.
Seria 4 znacznych ulepszeń nie miała. Z taśmy produkcyjnej zjechało około 3000 ciężarówek. Nowy etap w produkcji ciężarówek VOLVO rozpoczął się w latach 30-tych ubiegłego stulecia.
Lata 30-te. Nowe osiągnięcia na rynku
Historię produkcji i rozwoju VOLVO można podzielić na dziesięciolecia. „Złoty wiek” producentów rozpoczął się w 1930 roku i trwał aż do roku 1940.
LV 68. Zdjęcie producenta
Do roku 1932 lekkie i średnie samochody ciężarowe VOLVO nie były zbyt nowoczesne. Miały hamulce na dwa koła, a w samych kołach – drewniane szprychy. Producenci szukali sposobu na stworzenie samochodu, który byłby wytrzymały i wyprzedzał swego poprzednika w zakresie wszystkich parametrów technicznych. Wkrótce projektanci znaleźli sposób, jak utorować Volvo drogę na rynki innych krajów.
W 1932 roku „zrodziły się” LV71 i LV72. Obie wersje zostały zebrane i weszły na rynek niemal jednocześnie. Został w nich zamontowany silnik z bocznym zaworem, skrzynia biegów z czterema prędkościami, zmniejszono tylną oś. Dodatkowe wersje LV66 i LV68 zostały stworzone dla tych, którym podobały się mocne silniki – były w nich montowane silniki Hesselman.
Najbardziej radykalnym rozwiązaniem, przyjętym w latach 30-tych, było wydanie wersji LV8 i LV9. Krokiem naprzód było przemieszczenie silnika samochodu ciężarowego, do tej pory montowanego za przednią osią, do przodu i na oś przednią, co znacznie poprawiło rozkład obciążeń osi.
Lata 40-te. Ciężarówki na służbie armii
LV 66. Zdjęcie producenta
1 września 1939 roku w światowym kontekście historycznym oznacza początek największego ze wszystkich znanych konfliktów zbrojnych. Z wybuchem II wojny światowej rynek branży transportowej diametralnie się zmienił. Mimo że Szwecja nie była bezpośrednio zaangażowana w działania wojenne, także szwedzkiej branży transportowej został zadany poważny cios. Rynek samochodów ciężarowych, przeznaczonych do użytku cywilnego, rozwijał się bardzo powoli. Ale wraz ze wzrostem popytu na samochody ciężarowe dla potrzeb wojskowych firma VOLVO stała się głównym dostawcą samochodów ciężarowych dla szwedzkiej armii. I nie tylko. Starając się publicznie nie naruszać warunków neutralności, Szwecja dostarczała ciężarówki wojskowe, pojazdy transportowe do innych krajów skandynawskich, w tym do Finlandii i Norwegii. Do Finlandii pojazdy ciężkie były dostarczane w 1939 roku, podczas zimnej wojny między Finlandią a ZSRR, do Norwegii – w 1940 roku, kiedy Niemcy próbowały okupować Norwegię.
Volvo Roundnose. Zdjęcie producenta
Najpopularniejszym wojskowym samochodem ciężarowym VOLVO stał się Roundnose („okrągłonosy”). Podczas II wojny światowej światło dzienne ujrzały tysiące Roundnose w modelu standardowym, o uproszczonej konstrukcji, a także w modelu z napędem na wszystkie koła. Oficjalnie Roundnose został zaprezentowany jako model 1940 roku, ale już w końcu 1939 roku był on bardzo podobny do modelu z 1940 roku i mógł być stosowany do różnych celów wojskowych. Na froncie były dostępne pojazdy w przynajmniej trzech wyraźnie różnych długościach. Uważa się, że Roundnose były chyba najpopularniejszą serią samochodów ciężarowych VOLVO aż do czasów Serii F, wprowadzonej w latach 70-tych.
Roundnose miał zainstalowany silnik o mocy 90 KM, jednak z czasem bardziej popularny stał się model z silnikiem Hesselman o mocy 150 KM. Oba silniki wyróżniały się wysoką niezawodnością i niskim zużyciem paliwa.
Roundnose produkowano od 1939 roku do 1954 roku. W tym czasie, łącznie ze wszystkimi modyfikacjami ciężarówki, zebrano ponad 40 000 egzemplarzy tego pojazdu.
Volvo TVC. Zdjęcie producenta
TVC – to jeszcze jeden pojazd przeznaczony do celów wojennych. Jest to pierwsza ciężarówka VOLVO z napędem na cztery koła. Niektóre szwedzkie źródła nazywały ten samochów „żelaznym”. Solidna konstrukcja ciężarówki tylko potwierdza tę nazwę. TVC nadawało się do jazdy off-road. Jego zadaniem było holowanie artylerii, instalacji przeciwlotniczych do miejsca przeznaczenia. W TVC został zamontowany silnik benzynowy o pojemości 7,6 l i mozy 140 KM. Armia doceniła ten model za jego mobilność, dużą kabinę i doskonałą przyczepność tylnej osi – był niezawodny w zalesionych i bagnistych terenach. „Wrogiem” tego pojazdu była zaś jego masa – przednia część była zbyt ciężka, dlatego w bagnistych terenach istniało ryzyko ugrzęźnięcia. TVC był powszechnie wykorzystywany w szwedzkich siłach zbrojnych…
Ciąg dalszy historii VOLVO już wkrótce!
Komentarze
Na razie nie ma komentarzy
Twój komentarz
Jeśli chcesz napisać komentarz, zaloguj się:
lub zarejestruj się.