Badania profilaktyczne kierowców pojazdów o DMC powyżej 3,5 tony – najważniejsze informacje
Zagadnienie profilaktycznych badań kierowców zawodowych jest bardziej skomplikowany niż mogłoby się wydawać. O czym musi pamiętać pracodawca, a o czym pracownik? Przedstawiamy podpowiedzi adwokata specjalizującego się w dziedzinie transportu.
Zgodnie z art. 39 l ustawy o transporcie drogowym przedsiębiorca lub inny podmiot wykonujący przewóz drogowy jest obowiązany do kierowania kierowców na szkolenia okresowe, badania lekarskie i psychologiczne. Ponadto z treści tego przepisu wynika również obowiązek pokrywania ich kosztów oraz przechowywania przez cały okres zatrudnienia kopii orzeczeń lekarskich i psychologicznych.
Co istotne spełnienie przez przedsiębiorcę lub inny podmiot organizujący przewóz drogowy obowiązku kierowania kierowców na badania lekarskie i psychologiczne uznaje się za równoznaczne ze spełnieniem obowiązku pracodawcy w zakresie wykonywania wstępnych i okresowych badań lekarskich, wymienionych w art. 229 § 1 i 2 k. p. (art. 39l ust. 3 ustawy).
Z kolei w ust. 3 cytowanego j/w przepisu wynika, iż spełnienie przez przedsiębiorcę lub przez inny podmiot wykonujący przewóz drogowy obowiązku wskazanego w art. 39l ust.1 pkt 1 lit. b, uznaje się za równoznaczne ze spełnieniem obowiązków pracodawcy w zakresie wykonywania wstępnych i okresowych badań lekarskich, o których mowa w art. 299 § 1 i § 2 kodeksu pracy.
Ze względu na nieprecyzyjną treść powyższego przepisu, a mianowicie art. 39 l ust. 3 ustawy o transporcie drogowym część ekspertów twierdzi, że nie dubluje badań jedynie ten pracodawca, u którego kierowcy, będąc w zatrudnieniu, poddawali się badaniom z ustawy o transporcie drogowym. W dostępnych publikacjach można więc znaleźć różne stanowiska w powyższym zakresie.
Istnieje wiele publikacji wskazujących na to iż jeśli rekrutowany kierowca pojazdu o dopuszczalnej macie całkowitej powyżej 3,5 tony dysponuje ważnym orzeczeniem lekarskim, stwierdzającym brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem i zdolność do pracy na stanowisku kierowcy, pracodawca może dopuścić go do pracy bez konieczności uprzedniego skierowania na wstępne badania lekarskie.
W takim przypadku badania okresowe będą przeprowadzane co 5 lat, a po ukończeniu 60 roku życia, a co 30 miesięcy badania lekarskie, więc również w tym zakresie art. 229 k. p. nie znajdzie zastosowania. Pracodawca skorzysta z tego przepisu wobec kierowcy pojazdu ciężarowego lub autobusu jedynie w przypadku niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, trwającą ponad 30 dni. Wówczas przed dopuszczeniem do pracy pracodawca musi skierować kierowcę na badania kontrolne, które mają na celu ustalenie, czy dłuższa choroba nie wpłynęła na jego zdolność do wykonywania umówionej pracy (art. 229 § 2 k. p.).
Z uwagi na powyższe różne stanowiska, jakie można znaleźć w zakresie cytowanego jak wyżej zapisu, jednak bezpieczniejszym stanowiskiem wydaję się rozwiązanie w zakresie skierowania takiego pracownika przez pracodawcę na badania wstępne i okresowe, albowiem będzie widniała wtedy pieczątka pracodawcy na takim skierowaniu. Brak będzie wtedy jakichkolwiek wątpliwości, że to właśnie ten konkretny pracodawca skierował takiego pracownika na badania, a nadto, iż jest on zdolny do wykonywania pracy w warunkach zakładu pracy tego właśnie pracodawcy.
Autor: adwokat Ewelina Szczepanek, Kancelaria Transportowa Legaltrans
Komentarze
Na razie nie ma komentarzy
Twój komentarz
Jeśli chcesz napisać komentarz, zaloguj się:
lub zarejestruj się.